Kaplanacak yüzeye elektrostatik tabanca ile püskürtülen toz boyanın bir kısmı yapışır. Boyama verimliliği kaplanacak olan parçanın üzerinde biriken tozun miktarının püskürtülen toplam boyaya oranı olarak tanımlanır. Değerlendirme yüzde olarak yapılır, verimlilik/100 gibi.
Transfer verimliliği arttırmak, aşırı püskürtülen toz miktarını düşürüp oluşan geri dönüşüm miktarını azaltacaktır. Yüksek transfer verimliliği kullanıcıya, düşük maliyet, yüksek verimlilik ve yüksek kalite sunar.
Boyama verimliliğini etkileyen önemli konular:
Tabanca gerilim/akım: En uygun gerilim aralığı 30 ile 100 kV arasındadır. Daha yüksek gerilimler genellikle geri dönüşüm miktarını arttırır. İyi bir transfer verimliliği ve Faraday kafesi etkisi altındaki alanlara en iyi yayılımı sağlamak için ideal akım çekimi 10 ile 20 microamperdir, uA.
Toz Debisi (hava ayarı): Çok fazla hava hızı transfer verimliliğini azaltır ve özellikle köşe gibi girintili çıkıntılı yerlerde uygulamayı zorlaştırır. Küçük toz parçacıkları hava yardımıyla boyanacak yüzeye taşınır ve elektrostatik çekim ile yüzeye yapışır. Eğer sistem hava hızı gereğinden fazla yüksek ise toz tanecikleri yüzeye çarpacak ve tutunamadan düşecektir. Çünkü basınçlı hava hızı, elektrostatik çekim kuvvetinden daha büyük bir güçtür.
Yani, düşük hava akımı-hızı ile yüksek transfer verimliliği, daha tutarlı ve düzgün film kalınlığı, daha az portakal kabuğu görüntüsü ve de tabanca aksamında daha az aşınma ve böylece daha uzun sürede parça değişimi sağlanmış olur.
Tabanca Konumu-Mesafe: Tabanca ve boyanacak parça arasında ki mesafe transfer verimliliği için önemli hususlardan biridir. Eğer tabanca boyanacak parçadan çok uzaktaysa, tanecikler yerçekimi kuvveti ya da hava akımı ile hedeften uzaklaşacaklardır. Tabanca çok yakınsa, gerilim (voltaj) düşecek ve akım artacaktır. Akım artmaya devam edip optimum değerlerin(10 ile 20 microamper) üzerine çıkarsa, tabanca ucu ve boyanacak parça arasında oluşan serbest iyon miktarı da artar. Oluşan serbest iyonlar toz taneciklerinden daha hızlı yüzeye yapışır, bu da geri iyonlaşmaya (toz taneciklerinin yapışmadan geri dönmesi ya da düşmesi) yol açar.
Manuel uygulama için, önerilen mesafe 15-20 cm ve otomatik uygulama için ise 20-30 cm dir.
Konveyör Yoğunluğu: Konveyördeki askıların pozisyonu Transferi Verimliliği etkileyecektir. Mümkün olduğunca birbirlerine yakın olacak şekilde askı sayısının arttırılması transfer verimliliğini arttıracaktır. Çünkü, boyanacak parçaların arasındaki boşluk azalacağı için havaya püskürtülen boya miktarında ciddi bir azalma olacaktır.
Tabanca Püskütme Başlıkları: Farklı tabanca uçları Transferi Verimliliğini etkiler. Yaygın olarak iki çeşit uç kullanılır; fan püskürtme başlığı ve konik püskürtme başlığı. Fan püskürtme başlığı ile geniş toz bulutu ve daha hızlı püskürtme sağlanır . Konik püskürtme başlığında ise farklı çapta uçlar sayesinde daha yumuşak püskürtme ve farklı büyüklük ve genişlikte toz bulutu ile çalışma imkanı sağlar. Boyanacak parçaya en uygun püskürtmeyi sağlama için farklı tabanca başlıkları denenmelidir.
Nem ve Sıcaklık: Ortamın nem ve sıcaklığı toz boya sisteminin performansını etkileyen en önemli faktörlerdendir. Sıcaklık ve nem değişikliği tozu akışkanlaştırma, filtre verimliliği, filtre ömrü ve tozun şarjlanma özelliğini (tutarlı ve verimli püskürtme) etkiler. Çok fazla ısı tozun fiziksel ve kimyasal değişime uğramasına neden olur. Fazla nem ise tozun bloklaşmasına neden olur. Çok kuru hava ise boyanın şarjlanmasını olumsuz etkiler.
Yüksek transfer verimliliği için bağıl nem% 50-60 oranında ve ortam sıcaklığı en fazla 25 º C olmalıdır.
Topraklama: Uygun topraklama Transfer Verimliliği için en kritik hususlardan biridir. Topraklama yeterli değilse, toz tanecikleri farklı yönlerde hareket edip yüzeyde düzensiz bir kaplama oluşturur. Bu da boya sarfiyatını arttırır. Topraklama sistemi düzenli kontrol edilmeli ve tüm bileşenleri yere bir direnç ile 1 megaohm geçmeyecek şekilde topraklanmalıdır.
Toz Tanecik Boyutu: Uygun parçacık boyutu dağılımı Transfer Verimliliği için önemlidir. Çok küçük taneciklere akışkanlık kazandırmak ve enjektörle çekmek çok zordur. Aynı zamanda küçük taneciklerde birim ağırlığa düşen yük miktarı daha fazladır. Bu yüzden küçük taneciklerin şarjlanma özellikleri yüksek olmasına rağmen hava akımından çok rahat etkilenirler. Buda transfer verimliliğini düşürür.
Büyük parçacıklar ise tabancadan çıktıktan sonra boyanacak yüzeye doğru daha doğrusal bir hareket ile ilerler ve bunlar güçlü elektrostatik kuvvetten veya yerçekiminden daha çok etkilenirler. Çok büyük parçacıklar yerçekimi etkisiyle yüzeye yapışamadan yere düşerler.
İnce tanecikler düz yüzeylere daha kolay yapışırlar ama Faraday etkisi altındaki köşe ve kenarlara girip yapışmaları çok zordur. Daha doğrusal harekete sahip kalın tanecikler ise köşe ve kenarlara daha rahat yayılırlar.
Eğer boyama esnasında film kalınlığı artmıyor ve yayılım zorlaşıyorsa kullanılan boyadaki ince tanecik sayısında artış var demektir.
